internet plat!

Sinds ik terug aan 't werk ben, heeft mijn internetaansluiting het thuis als bij toeval begeven, alsof het ding moe gesurft is van de laatste 8 maanden, haha . Ja, daar kan natuurlijk wel een grond van waarheid inzitten. En natuurlijk vind ik de tijd niet meer om hem te laten nakijken. Maar donderdag zou het opgelost moeten zijn en kan ik een kleine samenvatting van de laatste weken geven zodat iedereen weer op de hoogte is

't was zo simpel allemaal...(fixkes)

uitspraak van de week...

Vrijdag waren we bij oma en opa
Plots komt Lenne met een Lp van Mark en Rudi aandraven van vroeger (vader Abraham, vreselijk) Zegt hij vol verwondering: Mama, kijk, zo een grooote cd's hebben wij thuis niet hè

nog een werkdag..

Vandaag is Roos voor het eerst naar Els gegaan. Vanmorgenvroeg om 7.30u heb ik haar gebracht en ze werd meteen verwelkomt door haar drie dochters, laura, luna en linde.
Heb er mij snel vanaf gemaakt want ik heb liever de korte pijn. Voor mij zal het waarschijnlijk toch erger zijn dan voor Roos zelf, want zij beseft het niet eens. En ik had geen zin om(weer) met rode ogen naar het werk te gaan en mij een hele dag slecht te voelen want dat verandert uiteindelijk niks aan de zaak. Ach, ja echt wennen zal het idd. nooit doen, het blijven mijn kinderen die ik moet wegbrengen terwijl ik er liever zelf bij ben.
Lenne begreep het vanmorgen ook niet zo goed, want ik ben al weg als hij wakker word. Waar is mama? Waar is Roos? vroeg hij gisteren en vandaag. Ja, dat hoort er ook niet meer bij, het samen ontbijten. Voor hem zal het ook weer even aanpassen zijn.
Maar ik zal eindigen met een vrolijke noot, morgen is meteen de laatse werkdag van de week want we maken de brug, joepie!

eerste werkdag

Vandaag was mijn eerste werkdag na 9 maanden.
Het valt me niet goed mee.

mark 33!

Vrijdag werd Mark 33 jaar!

Ik heb hem verrast met een heerlijke sauna met champagne (ik was goed tipsy want ik kan natuurlijk niks meer verdragen na1.5 jaar alcoholverbod) en nadien een klein feestje bij ons thuis. Het werd een heel gezellige avond. De mannen hebben gekaart en gerummicubt, terwijl de vrouwen de laatste roddels doornamen, hihi....

Zaterdag zijn we op ons gemakske lekker gaan eten, en dit keer zonder de kids. Dat deed nog eens deugd.

citaten van Lenne

Mama,wil je eens naar hier komen, ik ga het echt geen 3 keer meer zeggen
meneertje, ge zijt mijn drinken in mijn boekentasje vergeten te doen (tegen papa)

Ja, wat gaat ge daarop zeggen, hihi
en nog wat woordjes die niet heel just zijn, nochtans vind ik oluifje mooier klinken dan olijf

buskotje: buskastje
hangmat; hanghat
olijf: oluifje

dinsdagmorgen bleus

Roos slaapt lekker in haar park. Vanmorgen had ik nog zin om me bijeen te pakken en eens lekker gaan te wandelen, maar de zin is over. Hoe snel een mens toch aan dat mooie weer gewend geraakt, ik heb de indruk dat mijn stemming mee verschuift, het regent vandaag dus....
Ik durf niet meer te genieten van mijn vrije dagen met Roos uit schrik dat de overgang volgende week nog erger gaat zijn, alsof ik mezelf moet opleggen me te vervelen zodat ik zelfs misschien nog blij ga zijn om maandag terug te beginnen. Ik moet ermee stoppen, er zijn veel ergere dingen in deze wereld.

de laatste week

Deze week mag van mij in slow motion verlopen. Ik denk niet dat het veel uitleg nodig heeft dat ik met weinig zin terug naar de werkvloer keer. Negen maanden is natuurlijk ook een hele tijd om 'gewoon' te worden aan het leventje wat ik nu leidt. Alhoewel ik altijd gedacht heb dat het een huiselijk leventje totaal niks voor mij was, moet ik toegeven dat ik er enorm van genoten heb. Niet dat ik veel rust heb gehad met 2 koters in huis, (want ik ben eigenlijk best wel moe, haha, om niet te zeggen 'afgemat') maar het geeft me voldoening om je kindjes te zien groeien en te zien dat ze tevreden zijn. Maar er moet ook brood op de plank komen, en dat is al minstens even belangrijk.
Vrijdag ben ik Roos al eens gaan voorstellen aan Els, haar onthaalmoeder (en die van lenne destijds) en ik was blij te zien dat het klikte. Het is een toffe madam die veel voor en met de kindjes doet, zonder hen te verwennen of op een voetstukje te plaatsen en dat apprecieer ik wel.
Toch zal het even wennen worden om haar daar neer te zetten, een taak die ik de eerste week toch aan Mark ga overlaten, wil ik niet met rode ogen op mijn werk aankomen of mij kennende, terug naar huis te keren met haar en de boel de boel te laten, haha. Het zal weeral een heel organsiatie worden met 2 kinderen. Ergens ben ik blij wanneer ook zij naar school kan gaan, dan zal alles weer een stuk eenvoudiger verlopen, want ik hou daar niet zo van, van dat heen en weer gezeul met mijn kinderen, elke dag weer een andere plaats waar ze gedropt worden.
Het zal wel loslopen hoop ik, en anders moet ik naar andere oplossingen zoeken. Thuiswerk lijkt me nog altijd ideaal, de plaats is er, de mogelijk ook, maar ik mis 'the drive', een juist concept of het gat in de markt zoals ze zeggen. Ik zal er nog dikwijls mijn kop over breken.

mijn flinke meid!

Vandaag was het weer k&g- tijd en dus moest ze weer gewogen en gemeten worden, en dit zijn de resultaten:

gewicht:7.200kg

lengte: 62.5cm

Ze moest ook nog een spuitje krijgen en ze heeft niet moeten wenen, ik vond het heel flink van haar. Toen de dokter met het spuitje afkwam, heb ik een beetje in haar handje geknepen en ik denk dat ze het nog niet eens gemerkt heeft dat ze een prikje kreeg.

1mei

een kleine samenvatting van de afgelopen dagen: maandag is Jelle komen zwemmen, normaal zouden we naar kapermolen gaan, maar ik vond het iets te koud en met Roos is dat ook niet zo eenvoudig. Dus dan maar gewoon in onze tuin, het water goed warm gemaakt en dan konden ze er toch eventjes in.

Af en toe moesten we ze toch weer uit elkaar halen want jongens onder elkaar kunnen best wel ruw zijn. Alhoewel ik de enige ben die op dit moment met seriueuze blauw plekken rondloopt. Maar dat is mijn eigen schuld. Mark verteld me al zolang dat hij een 'provisoir' trapje wil maken naar buiten, maar dat wilde ik niet. Omdat provisoir bij ons meestal 5 jaar 'provisoir' wordt. Dus overwon ik die meter hoogteverschil altijd met een stoel, hihi. Moet ook gaan, vond ik, behalve dat ik er geen rekening mee hield dat die stoelen van 'van craenenbroek' geen 5 frank waard zijn. Dus, zak ik op een gegeven moment door de stoel, met als gevolg een blauw been vanaf knie hoogte, en het ergste: ik moet toegeven dat Mark gelijk heeft. Dinsdag zijn we naar de 1 mei stoet gegaan in Genk, oorspronkelijk wouden we naar de kermis, maar zover zijn we letterlijk niet geraakt. Een weg banen door zoveel volk met een buggy was gewoon onmogelijk. Dinsdagavond zijn we Carolientje gaan bezoeken, ze is sinds vorige week thuis aan het herstellen van een hersenvliesontsteking. Gelukkig gaat nu alles goed met haar, want het is even heel kritiek geweest voor haar.