Zondag 20 mei werd Roos gedoopt. Met de hilarische doop van Fleur nog in ons achterhoofd trokken we vol goede moed terug naar de kerk. Dit keer geen 7 kindjes maar slechts drie, het maximum aantal kindjes dat hier gedoopt word, gelukkig.. Dit keer geen 17 fotografen en omvallende doopfonten meer, maar....een grommelende pastoor. Ofwel had de man een slechte dag ofwel is hij wel zeer dringend aan pensioen toe. Nu, ik ben geen kerkganger en mijn persoonlijke mening hieromtrent werd weeral bevestigd. De kerk is een ouderwets instituut dat totaal niet meer in de tijdsgeest van de huidige maatschappij past. Waarom laat ik mijn kinderen dan nog dopen, die vraag heb ik mij ook reeds meermaals gesteld. Toch geef ik het hen mee, al was het maar dat het in sommige situaties misschien kan helpen om in 'iets' te geloven, wat het dan ook mogen zijn.
1 opmerking:
sinds uw internet gemaakt is heb ik niemeer gekeken op je blog. bij deze MIJN inhaalbeweging :p
ivm de kerk.
idd heel erg ouderwets, maar dopen is nie alleen "iets" meegeven van houvast (wat dat ook moge zijn). het is ook gewoon makkelijker voor later als ze willen trouwen of voor andere administratie rompslomp waar ze ooit wel es mee geconfronteerd worden.
dus nog geen slecht idee hoor.
en dat uit de mond van iemand die op de brandstapel gezet zou worden door de kerk ;) (100 jaar geleden)
Een reactie posten