Nog 28 dagen

ja, ok, ik kan al beginnen aftellen in dagen ipv weken!
Maandag was mijn laatste controle bij de gynaecoloog en dus ook mijn laatste echo.
Alles was goed met de baby, alleen nog een beetje te klein dus best nog een weekje de weeenremmers doornemen en met Sinterklaas mag ik eindelijk stoppen met slikken.
Dan ben ik 37 weken, en dat is ook beter voor de longrijping van de baby. En dat is het wel waard, zeker als ik zie hoe ik nu nog sukkel met Lenne zijn gezondheid. (hij was ook een maand te vroeg geboren). En dan zullen we zien hé, ik ben al blij dat ik het zo lang heb kunnen rekken, want ik ben toch al thuis van 26 weken. Allleen de verveling begint toe te slaan, ik zou nog van alles willen doen, maar het gaat niet meer zo goed. Heb heel veel last van vochtophoping in mijn benen en lage rugpijn, ja is ook niet moeilijk, ineens 20 kg extra gewicht erbij. (Bij Lenne ben ik maar 10 kg bijgekomen. )Het mag nu wel stilletjes stoppen, want echt prettig voelt het niet meer, zelfs mijn zwangerschapskleren zijn me te klein aan het worden.

het goede voorbeeld

Lenne zal zijn nichtje eens iets lekkers laten proeven.

Altijd maar die fruitpapjes en melk is ook niet alles, zal onze Bourgondiêr gedacht hebben.

18 graden

Met het super mooie weer van gisteren wou ik er toch nog eens even rustig tussenuit onder ons drietjes (niet voor lang meer) en nu ik toch al 36 weken ver ben kon ik het risico al eens nemen om een wat langere wandeling te maken. En het was zalig, net of het terug lente was.

sinterklaasje

Tante Kim had zaterdag een sinterklaasfeestje georganiseerd met de notarissenclub en lenne mocht ook meegaan samen met Fleur. Hij moest zelfs naar voren komen om te luisteren naar wat sinterklaas in zijn grote boek had geschreven over hem. Oei, oei, zijn hoofdje ging met en meer naar beneden toen de Sint begon over 'speelgoed leren opruimen' en 'jasje laten aandoen zonder weg te rennen'. Ik had ocharme (bijna, hihi) met hem te doen. Opgelucht als hij was toen hij terug naar zijn plaats mocht gaan met een grote zak snoep zegt hij heel groot: EN NU BEN IK NIET MEER BANG!

Dat zagen we, want toen hij voor een tweede keer moest terug gaan om een cadeautje te halen, durfde hij niet meer. De 'madam' naast de Sint mocht hem zijn pakje wel geven, dat hoefde de Sint niet te doen.

Maar hij vond het wel leuk, hij heeft op een namiddag 5 speculozen, en een halve zak snoep(die ik toen maar wijselijk heb afgenomen) naar binnen gewerkt. In de auto viel hij al als een blok in slaap om 17.30u en hij werd 's morgens pas teug wakker. Tja,honger zal hij wel niet meer gehad hebben.

weg wijsheid

Tot nog toe ben ik, in tegenstelling tot de rest van de familie, gespaard gebleven van alle heersende epidemieën. Dat was gerekend tot gisteren, de Goden moesten gedacht hebben, laten we haar vandaag eens de volle lading geven. Ik stond namelijk op met barstende hoofdpijn, spierpijn, een verstopte neus, een keelontsteking en als dessert een ontstoken wijsheidstand.
En net dat laatste was er teveel aan. Maar aangezien ik toch niks mag innemen, besloot ik om niet naar de tandarts of dokter te gaan, en maar gewoon een hele dag op mijn tanden te bijten (nee, niet op die wijsheidstand)
Tegen de avond verloor ik de discussie (4 tegen 1) om geen hulp te zoeken, en met een bang hart heb ik dan toch de tandarts gebeld. Ik kon deze week nog langskomen. Ineens had ik nog meer tandpijn, want de gedachte dat dat ding eruit moest worden getrokken maakte mij alleen maar nerveuser. Om 20.00u (terwijl ik mijn gedachte aan het verzetten was met mijn favoriete serie 'sex and the city') ging de telefoon. De tandarts wou mij (of liever mijn tand) toch nog zien voor ik ging slapen.
Snel terug uit mijn pyama (wat achteraf niet nodig was geweest, want de tandarts had de zijne ook al aan) richting pijnbank.
Een kwartier, een lichte verdoving, wat gefreutel en getrek later lag 1/4 van mijn wijsheid te blinken in een zilveren bakje. Was het dat nu??? Moest ik mij daar zo nerveus voor maken???
Eindelijk verlost van die ambetante, zeurende pijn, alléé, dat was gerekend tot de verdoving was uitgewerkt. Een bloedende krater doet ook pijn, om niet te zeggen NOG MEER PIJN!
Maar om dit alles positief te eindigen, ik heb vandaag echt geen zin om te snoepen, en dat was misschien net de bedoeling.

sinterklaas in het land

Sinterklaas koos een druilerige zondagmiddag uit om met zijn boot in Neeroeteren aan te meren.
Toch zijn we maar evenjes gaan kijken naar zijn aankomst, weer of geen weer, hij komt tenslotte ook maar 1 keer per jaar. Met groot lawaai ging Lenne naar daar, maar toen hij uiteidelijk de Sint en zijn pieten zag, werd hij ineens een heel stuk minder stoer, zoals je ziet op de foto.

rummikub-club

Zaterdag hadden we thuis een 'rummikub club' avond georganiseerd. Normaal gezien oefenden we al in een kleinere kring, maar dit keer zouden we een wedstrijdje houden om het een beetje spannender te maken, een beetje competitie is altijd leuk (en ook voor de gezelligheid natuurlijk).
Jammer genoeg heerste er een buikgriepepidemie en moest Kim al verstek geven nog voor we begonnen waren en tegen 22.00 u moest ook papa (de hevigste rummikubber onder ons) naar huis spurten om onze wc van een spetterend vuurwerk te besparen. Het was dus kort maar leuk en voor herhaling vatbaar, tenminste als iedereen weer terug gezond is en ze mij niet aansteken.
Uiteidelijke score: Bart winnaar, ikke: tweede, Rudi: derde plaats, papa: vierde plaats, ann: vijfde plaats, Albert: zesde plaats, mark; zevende plaats, Marie-ange: achtste plaats, mama: las de gazette.

oma en opa feest op school

Vandaag had Lenne feest op school voor de oma en opa's.

Hij moest verkleed gaan als bruidsjongen, ze hadden een modeshow in elkaar gestoken.

Hierbij enkele foto's die papa heeft getrokken.

nog iets minder dan 6 weken!!!!

Het aftellen gaat verder, met nu nog iets minder dan 6 weken te gaan. Met de baby gaat alles goed, en met mij ook. Misschien zelfs iets té goed. Mijn kilootjes blijven zich spontaan opstapelen, 16 al in totaal, hopelijk gaan ze er ook weer even spontaan vanaf. (waarom geloof ik dit niet?) Ook niet gek, bij lenne had ik alleen maar zin in fruit en gezonde dingen, dit keer in alles wat ongezond is en dan liefst ook nog teveel van het 'goede'.

Volgende maandag (27/11) naar de gynaecoloog en dan mag ik naar grote waarschijnlijkheid stoppen met mijn weeênremmers, en dan ben ik benieuwd, soms hoor je dat het de dag nadien al zover kan zijn. Het zal een spannende week worden dus. Maar ik hoop dat ik sinterklaas toch nog thuis kan vieren, dat is toch fijner voor Lenne en voor mij ook natuurlijk. We zullen zien!

Scheidsrechter

Afgelopen zondag was Tanja met Jelle op bezoek. Wij dachten dat het leuk zou zijn voor hun twee om wat samen te spelen en ravotten.

Maar samen spelen voor een 3-jarige betekent blijkbaar: elkaars speelgoed afpakken, af en toe eens stiekem duwen en trekken , lenne die constant vertelt dat hij aan het winnen is (terwijl ze geen spelletje speelden), op een gegeven moment hadden ze elkaar zelfs bij de keel vast. We twijfelden even of we zouden ingrijpen, haha...

Na enkele uren 'scheidrechter' spelen werd het tijd om naar huis te gaan en wat gebeurd toen: huilen, huilen en nog eens huilen: Jelle wou niet naar huis!

Wat hadden we hier gemist???

blaffende hondjes

De week is goed begonnen, in huis heerst de 'blaf-epidemie'
Lenne heeft onophoudend liggen hoesten van 01.00u tot 06.00 uur deze morgen.
Na 2 uur proberen zijn hoestbuien onder controle te krijgen met hoestsiroop, pufjes, de hele rimram... besloot ik om Mark in zijn bed te leggen zodat hij langs mij kon liggen. (en ik tenminste niet de hele tijd moet opstaan).
HELP...meneer vond het dolle pret. Ineens lag ik daar met 2 woelende kinderen in bed. De ene was lustig in mijn buik aan het stampen en de andere was volledige verhalen aan het vertellen (allemaal heel interessant om 4.00 uur 'snachts) en aan het oefenen hoe hij elke 2 seconden een andere houding kon aannemen. En ik dacht zo toch een beetje te kunnen slapen!
Dus: Vandaag dan maar een dagje thuis blijven en naar de dokter, aangezien ik hem niet met 3 uurtjes slaap naar school wou sturen. Niet dat ik daar veel van gemerkt heb, want slaap of niet, meneer blijft even actief. Och ja, het is wel een enorm voordeel nu dat ik thuis ben.
Al bij al bleek het niet zo erg te zijn, een vervelende kriebelhoest en morgen mag hij terug naar school.

aftellen

Met nog iets meer dan 7 weken te gaan begint het einde van mijn zwangerschap in zicht te komen.
Mijn koffer(tje) is bijna gevuld, en dan begint het aftellen naar de bevalling een (noodgedwongen) feit te worden.
Ik had nooit gedacht dat bij een tweede baby het uitkijken naar de bevalling even spannend zou zijn als bij een eerste, want uiteindelijk heb ik het toch al allemaal eens meegemaakt. Ook al weet ik deze keer het geslacht, toch ben ik heel benieuwd naar hoe hij/zij er uitziet en de eerste keer dat ik ons baby'tje in mijn armen mag houden. Het zal weer wennen worden zo een inie-minie mensje...
Maar hij of zij mag toch nog een paar weekjes in mijn buik blijven, deze week doe ik het extra rustig aan, want het is volle maan, en een fabeltje of niet, lenne is ook geboren met volle maan

herfstvakantie

Ook voor Lenne is het herfsvakantie, en dus tijd om leuke dingen te doen. Maandag is hij met Jelle naar pretland geweest in Hasselt. Een heel leuke binnenspeeltuin, alleen stinkt het er verschrikkelijk.
Als je buiten komt ruiken je kleren alsof je drie dagen in een bejaardentehuis met muffe tapijten en sanseveria's hebt vertoefd.
Gelukkig moesten we dit keer een enquette invullen, waarop we dit 'minpuntje' even hebben kunnen aanhalen.
Woensdag is hij gaan wandelen in het bos met papa, ome rudy, Emily en oma en opa. (terwijl ann en ik fijn in de zetel hebben geluierd, sommige mensen profiteren even mee van mijn dikke buik, haha, Ann bleef nml. bij mij voor het geval ik plots zou moeten bevallen, euheuh)
Vandaag is lenne voor het eerst naar de kriebeltuin geweest, een soort turnles, morgen gaat hij na de kriebeltuin met Rudy en Emily naar de film en zondag naar de plopshow met oma en tante sanne. En dat allemaal in een week tijd. Volgens mij deed ik dit vroeger allemaal nog niet eens in een jaar...Ja, tijden veranderen zeker....