7 maanden

vandaag is Roos 7 maanden oud geworden. Op dit moment leidt ze een beetje aan verlatingsangst. Als ik nog maar even uit haar ooghoek verdwijn, krijg ik al meteen een sirene van jewelste. Ook slapen leggen verloopt moeilijker, terwijl dat voorheen nooit een probleem was. Ze kon zelfs nog een half uur op haar gemak blijven door brabbelen.
Maar het is maar een fase, en hopelijk is die snel weer voorbij

pretland

Het weer was er voor de verandering weer niet naar, dus hebben Tanja en ik afgesproken in Pretland. Jelle en lenne hebben zich weer uitgeleefd, hun haren waren kletsnat van het ravotten en we kregen ze weer met geen stokken naar huis. En probeer ze dan maar eens te vangen als ze in het ballenbad zitten.

onze picasso

Dit hoedje kreeg ik ooit als geboortegeschenk voor Roos van een collega van mij.
Ik vind Lenne er ook wel leuk mee staan.

De Standaard

Het leuke aan bloggen is dat je andere mensen leert kennen. Een van mijn favoriete blogs is die van persfotografe An Nelissen. Een paar weken geleden deed ze een oproep naar mensen die nog steeds hun oude knuffelbeer aan hun bedrand hadden staan. Ik ben zo een van die mensen en beantwoorde haar oproep. Vandaag sta ik in de krant met mijn versleten stukje pluche. Het nieuws hoeft niet altijd kommer en kwel te zijn.

Raymond van het Groenenwoud

Een half jaar geleden maakte Tanja en ik de afspraak om minstens een keer per maand een avondje te gaan stappen. Donderdagavond vond, na wat vertraging, de tweede editie plaats. Hasselt voelt voor mij altijd aan als een beetje thuiskomen. Ik heb er nooit gewoond, toch blijft dit stadje mijn absolute nummer één. Het feit dat ik er heel wat jaren gestudeerd en gewerkt heb, zal er vast voor iets tussen zitten. We spraken af onder de Lindeboom van mijn favoriete brasserie het magazijn. Het eten is er altijd lekker, en je kan er heerlijk loeren naar passanten. Na wat gekeuvel en geroddel trokken we naar de kapermolen voor een concert van Raymond. Het viel me op dat het lang geleden was dat ik de geur van gras en bier nog geroken had. Ik heb me geweldig geamuseerd en de avond maakte de saaie namiddag in Maaseik ruimschoots goed!

schattenjacht

Een schattenjacht met de bolderkar door Maaseik, het leek initieel een leuk idee, toch was het een geweldige tegenvaller. In plaats van een avontuurlijk tochtje voor kinderen leek het eerder op een promotiestunt van de stad Maaseik. Op zich verbaast me dat niet, want ik heb het uiteindelijk al niet erg hoog op met dit sfeerloos, belastingsparadijsje voor onze Noorderburen. Het ene lelijke gedrocht na het andere rijst er uit de grond om aan hun 'grootse' verwachtingen te voldoen en verschrikkelijk lelijke ketens vinden hun plaatsje naast mooie historische gebouwen. Niet echt mijn ding en erg jammer.

blote voetenpad

Wie graag een voetreflexkuurtje voor een prikje wil en daarbij ook nog wat frisse lucht wil opdoen, moet beslist eens naar het blotevoetenpad op de lieteberg in Zutendaal gaan. Na de muffe binnenspeeltuin van maandag was dit een ware 'verademing' en voor lenne ook minstens 10 keer leuker. Op blote voeten door het bos wandelen, over keien, door de modder, door een half metertje water...en allerlei andere natuurlijke texturen. En ons avontuur begon alweer goed, de eerste kennismaking met je blote voeten door de zand voelt koud aan, we waren nog geen 5 minuten aan het wandelen en Lenne doet het gewoon in zijn broek. Vlak achter ons lopen een paar nederlanders: Nou ja, dan hebben we gelijk weer warme voeten, hé! Gelukkig konden ze erom lachen.
En Roos is gewoon in de draagzak meegegaan, zij kwam ogen te kort in het bos.

baby koffie-'klatch'

Caroline en Roos spelen voorlopig nog met hun eigen voeten, lang zal dat wellicht niet meer duren, haha..

mijn verjaardag deel2

Voor mijn verjaardag tracteerde ik vandaag de familie op friet-mosselen, elke reden is goed om minstens 2 keer te feesten. En vandaag zouden we het wat ...'rustiger' houden.
Na wat heen en weer geloop heb ik uiteindelijk 10 mosselpotten op de kop kunnen tikken, want dan smaken ze toch net ietske lekkerder dan in een gewone kookpot. Zelfs voor lenne had ik een mini-mosselpotje gekregen, best wel schattig.

aandacht aandacht

Lenne zoekt constant aandacht, krijgt hij die niet van mij, dan zal Roos het geweten hebben. Roos is een heel makkelijke baby, maar wanneer onze bandiet afkomt is het natuurlijk snel om zeep. Zelfs haar parkje is niet meer veilig. Toch mag hij dit niet en hebben we het hem snel verboden. Hij wil de hele tijd met haar spelen, maar ze is naturlijk nog veel te klein en Lenne veel te ruw. Zo was ik gisteren even aan het telefoneren en toen ik na amper 5 minuten ophing stond Roos samen met haar bedje in de gang. De dag voordien had hij er niet beter op gevonden dan al zijn knuffels in haar bed te gooien, ze lag bedolven onder de beren. Ben serieus uitgevlogen, en hopelijk beseft hij nu hoe gevaarlijk dat is. Gisteren was hij met yves aan het ravotten in de tuin en hadden ze de electriciteitsleiding van de verlichting uit de grond getrokken. Ik had hem slechts eventjes uit het oog verloren. VERMOEIEND!

mijn verjaardag

Woensdag was mijn verjaardag, en Mark had dinsdagavond al voor een verrassingsfeestje gezorgd. Het was super plezant! De avond begon rustig, de vrouwen die de laatse roddels erdoor haalden en de mannen iets verder weg (zodat ze dat niet moesten aanhoren waarschijnlijk) maar we zijn geeindigd met de 'polonaise' rond de vuurkorf en nog een aantal dansjes, waar waarschijnlijk geen naam voor bestaat, vreselijk die videocamera's op een fototoestel, vooral als je die s morgens nuchter terug ziet, haha...

eerste week vakantie

Een week vakantie is alweer voorbij voor mij, alhoewel 'vakantie' een groot woord is geweest. Mijn vakantie is zaterdag gestart en mark is begonnen aan een werkweek- marathon van 7 dagen op 7, niet bepaald leuk. Gelukkig hebben we volgende week een weekje samen vrij, maar op jaarbasis is dat niet echt veel. Gelukkig is het weer nog een beetje meegevallen, zodat we veel buiten konden, maar toch is het moeilijk om hen, en vooral Lenne, de hele dag bezig te houden. Soms is hij zelfs zo vermoeiend dat ik om half 8 samen met hem in slaap val en ik ben geen 4 jaar oud. Dus goesting en de fut om te bloggen was er ook niet. Hij heeft het er nogal moeilijk mee om soms eens alleen te spelen en loopt mij de hele dag achterna ofwel plaagt hij Roos, tot vervelends toe. Toch hebben we ook een paar leuke dingen gedaan, zoals zwemmen in center parcs (alhoewel het voor mij niet echt ontspannend was met 2 kids, ogen op mijn rug was een leuke optie geweest), dindsdag zijn we naar het circus geweest, en dat was zelfs voor mij de eerste keer en s'avond was mijn verrassings feestje voor mijn verjaardag.

2 kapoenen

Zondag was Annick haar verjaardag, we hebben gezellig op het terras gezeten in het zonnetje met een glaasje. Ondertussen kon Lenne op de grote trampoline van Yves springen (en ik moest het natuurlijk ook nog eens uitproberen). Een jaartje geleden was het nog moeilijk om echt samen te spelen, maar nu gaat het verbazend goed, Yves is net een jaartje jonger, maar dat verschil wordt met en minder zichtbaar. Toen Yves 1 jaar was vond lenne het nog leuk om hem om te duwen als hij een paar pasjes zette, echt zielig. Nog eventjes en dan kunnen Roos en Caroline ook samen spelen want zij verschillen maar een paar weken. Het zal leuk zijn om te zien.

lange nacht

Het werd er gisterenavond niet beter op met Roos. Ik ben in totaal wel 10 keer gaan kijken in haar kamertje of alles in orde was. Op een gegeven moment is ze toch in slaap gevallen en ben ik een uurtje niet meer gaan kijken. Toen ik ging slapen, lag ze in haar eigen overgeefsel te slapen. Ocharme, het was echt zielig om aan te zien en ik voelde me rotslecht dat ik niet meer was gaan kijken. Ik natuurlijk helemaal in paniek, mss een reactie op de sojamelk of de medicatie. De dokter gebeld om 24.00uur en die stelde me min of meer gerust. Ik heb haar voor de rest van de nacht voor alle zekerheid bij mij in bed gelegd.
Naar het schijnt heerst buikgriep en zal het daar wel aan liggen. Vanmorgen ben ik thuisgebleven, gelukkig werken we met flexibele uren en ben ik namiddag terug gegaan. Hopelijk is ze snel terug beter.

TIIIIIJJJJD

3 namidagen per week ben ik thuis en ik vind amper de tijd om mijn vriendinnen op te zoeken.
Het lijkt wel alsof ik met een halve vrije dag meer, nog minder tijd heb. Waarschijnlijk zal het er mee te maken hebben dat 2 kindjes toch net iets meer tijd vragen dan eentje, haha.. Op één week tijd heb ik al 3 keer verstek moeten geven, maar volgende week ga ik het zeker goedmaken! Naar de film, een dagje Gent, naar de kapper,.... heerlijk! En Mark heeft vakantie, dus is het al gemakkelijker voor mij om iets te plannen zonder een baysit te zoeken.

piep piep piep

(nieuwe t-shirt van rainbowbabies, lenne heeft er ook een(big brother natuurlijk), maar wil niet poseren en op de rugzijde staat hun naam)


Vandaag 2x naar de dokter geweest met Roos. In de vroege namiddag naar k&g:
gewicht 8.060kg
lengte 67cm.
Ze schommelde net boven de p75, ze is iets gezakt op de curve, maar gewicht en grootte gaan mooi samen mee.
Toch stuurde hij me dadelijk naar de huisarts, want haar longen piepten, ze had geen gewone verkoudheid. Het blijkt nu een koemelk allergie te zijn, en ze moet overstappen op soja tot de leeftijd van 1 jaar en aerosollen voor haar hoest. Ik ben vorige week overgestapt naar flesjes nutrilon 2 en dit is het resultaat na amper een week. Als ik het had geweten had ik iets langer gewacht, want terug overstappen op bv gaat nu niet meer.
We gaan dus dezelfde toer als Lenne op, die nog steeds om de haverklap aan de aerosol hangt. Toen hij overstapte op sojamelk ging het bij hem wel ook stukken beter, dus hopelijk geld dat ook voor haar.

voor sanne

aan de fles

Een kleine week al drinkt mijn meid flink aan haar flesje. Een nieuwe speen zorgde voor de 'GROTE' doorbaak. Ze heeft geen drie kwartier meer nodig om een miezerige 10 cc uit haar fles te kunnen lurken. Een tafereel wat altijd eindigde met het nodige gekrijs om haar uiteindelijk 'tevreden' terug aan de borst te hangen.
Maar een half jaar borstvoeding vind ik lang zat genoeg, al vind ik de nadelen bijlange niet opwegen tegen de voor(oor)delen. Een gedachte die vooral morgens, wanneer ik met slaperige ogen mijn cupjes poeder probeer te tellen door mijn hoofd dwarrelt.
Noem het een flauw excuus, toch zijn het socio-culturele factoren die de doorslag gaven voor mijn besluit. Ik vind het ergens niet passen wanneer een uit de kluiten gewassen baby aan je borst hangt, dat zie je in Afrika maar niet (of weinig) in deze 'Westerse' wereld. Toch voel ik me een klein beetje verraden door deze kunstmelk, het is immers toch een hele tijd dat ik zorg moest dragen voor mijn lichaam om haar te doen groeien. Voor het eerst heeft zij en vooral IK dat nu los gelaten.