7 mrt 2008

slapen

Sinds een paar dagen heeft Roos een nieuwe slaapkamer: de badkamer.
De nachten zijn weer eventjes goed gegaan, maar de vorige 2 nachten kreeg ze haar huilbuien terug. Dan word ze zonder aanleiding wakker midden in de nacht en blijft ze onophoudelijk (hard) wenen. Tutjes geven, zuivere pamper, een stopje tegen de koorts (ze heeft waarschijnlijk last van haar uitkomende tandjes), het helpt allemaal niet of toch niet langer dan 5 minuten. Na een huilconcert van een uur geef ik het meestal op en neem ik haar bij ons in bed waar ze, raar maar waar stopt met wenen, dus pijn? Mark vind dit geen goed idee, terecht, want bij ons in bed nemen word zeer snel een gewoonte. Maar ja, ik moet s morgens vroeg op, en wil toch een beetje slaap gehad hebben. Maar meestal leg ik haar na een kwartier al terug, want dan begint ze van de ene kant van het bed naar de andere te kruipen, in mijn gezicht te knijpen etc. Dus van slapen komt dan nog niet veel.
Ze slaapt in mijn oud babybedje en wat zeer handig is, er staan daar wieltjes onder. Omdat we het zo beu waren, en echt niet meer wisten wat te doen hebben we haar naar de verst gelegen ruimte tov onze slaapkamer verhuisd en heeft ze daar mogen verder huilen: de badkamer dus. Wonderbaarlijk gaf ze het dan na een half uurtje doorhuilen toch wel op. En s morgens is het nog handig ook, ik kan me op mijn gemak klaarmaken terwijl zij haar flesje drinkt in haar bedje.

Geen opmerkingen: