Onze koffers stonden nog onuitgepakt in de auto, maar lenne wou zijn nieuw windvlieger al onmiddelijk uitproberen, en dus zijn we maar rechtstreeks het strand op gegaan. En wind was er in overvloed.
Zo fier als een gieter dat het ding 50 meter hoog de lucht in zwierde. Vanaf die dag had hij de chiqueste, de snelste en de hoogste windvlieger van iedereen :)
Voor Roos was de eerste keer een enorme zandoppervlakte zien ook een hele ervaring. De zand waaide in haar oogjes, en die er uitwrijven met zandhandjes is niet zo eenvoudig.. Daarna zag ze broer naar de zee gaan, en voor ik het wist zat ze er zelf met haar kleren aan in, pats op haar poep! Maar het zout deed pijn aan haar beentjes, omdat ze een heel gevoelig huidje heeft en binnen de kortste keren was het gedaan met de pret. Schreeuwend (en bijtend) van de pijn, snel naar het app. om haar ondertussen vuurrode beentjes af te spoelen en het was terug in orde. Geen zee voor Roos meer dus.
OOk opa moest de windvlieger een keertje kunnen uitproberen
S'avonds was het natuurlijk weer tijd om naar het 'oergezellige' stamcafé van oma en opa te gaan, om daar een overheerlijke Sangria te drinken op Sanne haar onderscheiding! Ze heeft net haar diploma orthopedagogie behaald en gaat er potverdikke nog twee jaartjes in Leuven (persoonlijke begeleiding van kinderen met leerproblemen etc...)aan vast breien. (jaloers, jaloers...ik heb nooit op kot gezeten).
Let vooral op het leuke kapsel dat ze Lenne heeft aangemeten, de kuif stopt ergens midden onderweg:) Heel schoon..
1 opmerking:
het kapsel is geweldig. ze heeft haar roeping toch gemist. had ze geen zin om de kapperschool er nog bij te doen ?
hihihi. super
wens haar nog ne proficiat van mij.
T
Een reactie posten