wat er al allemaal misliep....

Mijn vakantie breng ik halvelings alleen door met de kinderen, en dat is druk, soms heel druk, zeker omdat mijn website dringend af moest zijn voor 2 opdrachten(later hierover meer), mijn poetshulp in verlof is, mijn vaatwasser het nog steeds niet doet, allemaal kleine dingetjes maar samen..
Dit liep er gisteren allemaal mis: ik ga naar het toilet, ja zelfs 5 minuten is soms teveel, ik neem Roos mee, en zet haar ook op het potje. Ineens komt broer voorbij geraast, waarop zij hem natuurlijk volgt in haar blote bips. Ze gaat op mijn bed zitten en doet pipi op mijn pas gewassen bed, grrrr... Lenne natuurlijk grote lol, ik iets minder. (btw, mijn matras was ook nat)
Ik zet s middags het eten op tafel, Lenne roept, ik ga snel kijken, kom terug, is de kat er met mijn brochette vandoor. Mijn hele brochette, hij hing zelfs nog aan het stokje. Spreekt voor zich dat ik hem, samen met de brochette naar buiten heb gezwierd.
Namiddag was ik het zooo moe, het huis was ondertussen veranderd in een speeltuin, dat ik dringend lucht nodig had en samen met hen naar de speeltuin ben gegaan. Naar bokrijk durf ik niet, want alleen verlies ik het overzicht, er is net teveel leeftijdsverschil om mooi samen te spelen en te blijven. De village dus, dat is goed te doen, redelijk klein. (dacht ik). Het ging een hele tijd goed, totdat ik even met lenne bezig ben, en ik Roos mis na hooguit 30 seconden. En ik vind haar niet. Op zo een moment verloopt alles in slow motion. Gelukkig zag een mevrouw dat ik in paniek was, en zij zag haar bovenop een klimrek staan. (van 2.5 meter). Zo eentje met touwen. Mijn hart bonst uit mijn keel, en met twee man hebben we haar ervan af moeten halen. Dat is het enige toestel waar zelfs lenne nog niet opgaat. En boos dat ze was, ze wou opnieuw, niet te doen. Ik ben om half 9 gaan slapen en als een blok in slaap gevallen.