17+ weken

ik heb vlindertjes in mijn buik, of ja, kleine handjes en beentjes die tegen mijn binnenkant van mijn buik schoppen. Ik had nooit verwacht dat ik dat nog eens zou mee maken, en had er bij Roos met volle teugen van genoten, wetende (denkende) dat het de laatste keer zou zijn. Het blijft een magisch gevoel, zo leven in je buik voelen. Zelfs nu ik het 'nieuws' al 10 weken weet, blijft het me soms nog steeds verbazen. Blijdschap en lichte paniek zijn twee gevoelens die elkaar steeds afwisselen in mijn hoofd. Drie kinderen, terwijl we onze handjes al vol hebben met deze twee!
Vragen zoals: hoe gaan we het allemaal organiseren? Waar en hoe ga ik ze te slapen leggen? Ga ik ooit nog even tijd voor mezelf vinden??? Gaat Roos niet tè jaloers zijn(ze krabt en bijt er nu al flink op los als ze zich tekort gedaan voelt)?
Morgen is een opendeurdag in een privé-echo buro, en ik zou héél graag willen gaan om een 3D echo te laten maken. Ze maken een kwartiertje tijd per koppel. Met 17 weken zou er een mooi resultaat gemaakt kunnen worden, omdat het de laatste week is dat je het volledige babytje op een scherm kan zien. Het geslacht zeggen ze niet onder de 20 weken, maar wie weet, zien we het toch? Ik ben zo benieuwd! Aan de ene kant lijkt me een verassing ook leuk, maar ik ben zo een planner. Ik wil graag weten wat er in mijn buik groeit, zodat ik aan de inrichting van de kinderkamers kan beginnen denken, de naam, de kaartjes etc. Binnen 2 weken is ook mijn 20 weken echo in het ziekenhuis, dan zit ik al op de helft. Het vliegt!