Ik zet mijn zinnen er niet meer op. Sinds een aantal dagen heb ik het gevoel dat deze baby er nooit uit gaat komen, niet erg, want nu slaap ik weer stukken beter:)
Ik word tenminste niet meer elk half uur wakker om te voelen of ik al in een plas water lig:). Een mens vergelijkt altijd. Lenne was een maand te vroeg, daar zijn we al overheen, dus zal ik wel overtijd gaan zoals bij Roos. Alhoewel mijn buik letterlijk enorm zwaar weegt, zal ik maar genieten van de stampjes en bewegingen in mijn buik, want het is echt de aller allerlaatste keer.
En alhoewel ik enorm uitkijk naar de geboorte, weet ik dat ik dit gevoel ook weer ga missen.
2 opmerkingen:
Eindelijk volgt ge mijn raad op : geniet hier toch van, dit zijn de zaligste momenten !
Genieten van het feit dat hij of zij nog in je buik zit en genieten van de zalige spanning dat hij of zij elk moment kan geboren worden!
O jee, mijn hormonen spelen me weer parten met mijn emo-gedoe :-)
Groetjes tante Kim
Daar heb je gelijk in Kim,ik ga die raad ook opvolgen,genieten,genieten en nog eens genieten!
Dikke x
Een reactie posten