Kermisweekend

Dit weekend was weer overal kermis.
Dus wij zaterdavond met meneertje naar hasselt, druk, druk, druk...
Hij wou natuurlijk al direkt in de hoogste attractie die er stond, maar daar moest je 4 jaar voor zijn. Na veel zeuren en zeuren hebbben we hem kunnen overtuigen om in iets 'meer voor zijn leeftijd' te gaan, nml de rups (die met dat rode appeltje ) en ja hoor, na ronde nr 1 zag ik het al:
zijn lip ging al langzaam naar beneden. Na ronde nr 2: wenen. Na ronde nr 3: paniek!
En daar sta je dan, want eruit halen gaat natuurlijk niet....
Gelukkig waren er maar 4 rondjes te gaan, en konden we hem uiteindelijk bevrijden uit zijn lijden. Zijn tranen waren nog niet gedroogd en het eerste wat hij zei was: en nu wil ik in dat daar, dat daar, wijzend op the breakdance. Mooi niet dus!
Dan maar met papa een hindernissenparkoer (voor jong en oud) afleggen en ik toekijken (met een dikke buik is dat nml.niet ideaal). Vanop afstand zag ik ineens papa met lenne op de nek verschijnen. Wat heeft hij afgezien, een hindernissenparkoer afleggen met 15kg op uwe nek is natuurlijk geen sinicure, meneer had weer,ja, 'schrik'.
Gisteren is hij met 'oma en opa tantje' in Neeroeteren naar de Kermis geweest, het meest opwindende wat daar te beleven was waren de paardenmolen (wat doet die flosh toch telkens voor zijn gezicht???) en vissen vangen. Hij was nog het meest gelukkig met zijn belleblaasspeeltje. En papa mag hem nooit meer in de rups duwen, haha, dat heeft hij onthouden.