Gisteren was het weer zover, ons maandelijkse afspraak bij kind en gezin. Op zich niet zo erg, ware het niet dat ik een bloedhekel heb aan die bezoekjes. Meteen bij het binnenkomen kan je kennismaken met 2 dames die ze hoogstwaarschijnlijk rechtstreeks van een kienavond van de plaatselijke boerinnenbond geplukt hebben. Hun taak bestaat er in de kindjes te wegen en te meten. Nu, ofwel ligt het aan hun professionalisme ofwel kunnen kindjes echt wel krimpen of , zoals in mijn geval 4 cm groeien op 2 weken tijd. Als dit het geval is, moet ik dringend werk maken van een herinrichting van mijn huis, want tegen dat ze 16 jaar zijn komen ze ons huis niet meer binnen. Na dit gedaan te hebbben, mag je dan naar de 'verpleegster' gaan, een hele lieve vrouw, alleen denkt ze waarschijnlijk dat ze tegen kleuters bezig is ipv tegen volwassen mensen . (ligt het aan de baby's die we op onze schoot hebben zitten???)
De volgende en meteen ook laatste ronde is het bezoek aan de arts. Hij moest gisteren haar 2 eerste inentingen geven. Ik ben op zich niet zo een melodramatische mama die daar allemaal niet zo goed tegen kan, maar als het bloed haar van haar 2 beentjes afsijpelt vraag ik me och ook af waar die man zijn diploma gehaald heeft. Eventjes wat druk uitoefenen op haar wondje en een pleistertje erop doen , daar had hij waarschijnlijk nog nooit van gehoord. Meteen was ook mijn rose pulletje (wat ik a propos al 2 keer gekocht had, wegens iets te enthousiast gewassen (het is nugoed voor Roos binnen 2 jaar) onder het bloed geseipeld. Maar kom, laten we daar niet dramatisch over doen.
Het was weer voorbij, we kunnen er weer een maandje tegen en als kers op de taart heb ik daar de griep opgedaan. Plezant toch, hé!
3 opmerkingen:
Ik zit zoveel bij de kinderarts dat ik met de twin geen 3 keer tot bij K&G geraakt ben. Op den duur heb ik het gewoon opgegeven alhoewel het in runkst wel een toffe verpleegster was en de dokteres was ook ok. De spuitjes werden gewoon gegeven bij de kinderarts. Gelukkig zijn we hier nu al weer eventjes vanaf.
Klinkt mij zo bekend in de oren dat het gewoonweg grappig wordt...maar door die gevallen worden de kinderen wel bang van dat soort toestanden!!!
triestig hè!
Bij ons in diepenbeek hebt ge net dezelfde exemplaren, nog ne keer in juli en we zijn er vanaf!
jep, hier ook bekend. van de kiendames tot de arts die "weet" wat m doet :p.
maar het is wel super tof dat ze alles met u delen e. de griep is toch nie iets wat zomaar aan iedereen gegeven wordt. voel u maar vereerd ;o).
ondertussen hopelijk al ietsje beter ? alhoewel t aan t begin van de week nog nie te vet was e.
verzorg u maar goed.
be x
Een reactie posten