werelddierendag

5 jaar geleden liet ik op 4 oktober mijn 20 weken oude kitten inslapen. Werelddierendag heeft voor mij dus een wrange bijsmaak. Het hele verhaal ga ik iedereen besparen, maar als iemand in de toekomst van plan is een hond of kat aan te schaffen, ga naar een erkende fokker. Niet naar de dierenzaak in Schulen, ook niet ‘gewoon’ om te kijken. Blijf er weg, is mijn goede raad. Het ziet er allemaal heel netjes uit, maar neem van me aan, het is het niet! Je bespaart je in veel gevallen een hoop ellende en verdriet, en zo stopt misschien ooit de ‘ondierlijke’ handel in honden en katten.

Om toch even mijn verhaal te schetsen voor de geïnteresseerden (kan het niet laten):
Mijn zus koopt een Franse Bulldog in Schulen en zegt me dat ze er een Kartuizer kat gezien had. Ik ben er zot van. Op een saaie zondag middag rijd ik er met Mark eens langs, je kent dat wel, niets te doen, en toch nieuwsgierig. Ik zie daar 5 poezen (Siamees, perzen, kartuizer, Britse korthaar) zitten in een glazen kooi van 1 diameter breed. De kooi staat recht in de zon, en de katten zitten er met de tong naar buiten. Toen heb ik het domste gedaan wat je kunt doen, het beestje uit medeleven gekocht. Ze proberen me nog een heleboel attributen te verkopen, tot en met een speciale shampoo voor katten (!), maar daar doe ik niet aan mee.
Na een tweetal weken word mijn kat ziek, bloed; etter.. Na een week in toezicht bij mijn dierenarts, ga ik met hem naar het UZ in Gent. Resultaat: de zeer besmettelijke en dodelijke ziekte FIP. Ik kon kiezen: haar laten lijden of een spuitje geven..Ik ben er letterlijk ziek van geweest. 500 euro voor een kat is veel, (en ondertussen nog eens 500euro aan ziekenkosten) maar in die tijd de minste van mijn zorgen. Ik kreeg trouwens ook geen nieuwe kat, de maand aankooptijd was om, in ieder geval, de kleine lettertjes zorgden er wel voor dat ik geen nieuwe kat kreeg. Na heel wat beledigingen aan mijn adres (het was mijn schuld dat het beest ziek was, ik kon geen dieren opvoeden: letterlijk gezegd door de verkoopster) en tussen komst van mijn dierenarts mocht ik toch een nieuwe kat afhalen, in Neerpelt dit keer. Ik heb getwijfeld, want ja, ik wist vanwaar ze kwam. Ik moest wel de BTW betalen (weer zoiets vreemd). En weeral hetzelfde liedje. Nilah zat al 9 maanden in een klein kooitje en ze kregen haar blijkbaar niet verkocht. Haar baarmoeder zat vol kisten, helemaal opgespoten om zo snel mogelijk mee te kunnen kweken (9 maanden oud!) De dierenarts heeft haar eierstokken en baarmoeder onmiddellijk moeten verwijderen, hij had zoiets nog nooit gezien. Maar als ze niet verkocht kon geraken, moest ze toch op een of andere manier beginnen opbrengen. Alles voor het geld, dierenwelzijn is echt het minste van hun zorgen.
Na de hele heisa in telefax vorig jaar heb ik hen nog eens een gepeperde brief gestuurd, maar ze praten zich telkens goed. Zo een mensen verdienen het genegeerd te worden, niets anders.