Omdat papa zaterdag een beetje aan het huis wou verder werken, trok ik met de kinderen het bos in voor een flinke wandeling. Ik had een dekentje en koekjes meegenomen, zodat we onderweg eventjes konden picknicken.
En dat was genieten met het eerste lentezonnetje. Roos stapte al een heel eind zelf, en voelt zich al een hele grote meid. Als we wandelen moet ze steevast vooraan lopen.In de takken gaan hangen lukt haar nog net niet, maar ze zou het wel willen proberen. Lenne is zowieso in zijn nopjes als hij kan ravotten en takjes (of halve boomstammen) in de beek kan gooien.
Na een dikke 2 uur waren we terug thuis, en was papa net klaar met afwerking van de luifel aan de voorgevel.
S'avonds hebben we nog eens een fondue'tje gedaan, altijd lekker, en een goed excuus als je echt geen zin meer hebt om uitgebreid te koken. Voor de gelegenheid hadden we enkel kaarsjes aangemaakt, om zo ook een beetje mee te doen met de nacht van de duisternis.Blijkbaar waren we de enige sympathisanten in onze buurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten