1 sep 2009

 
Posted by Picasa

Met een bang hartje afwachten, niet weten wat er gaat gebeuren. (zielig hè)

Ze is heel flink geweest en heeft geen traantjes gelaten. Daar was ik wel blij om, want ik had de zakdoekjes al klaar gehouden (voor mezelf dan:))
Toen ik haar ging ophalen, zei de juf dat het goed gegaan was. Jammer dat de juf niet meer te vertellen had, dat vind ik een enorme aanpassing met de onthaalmoeder. Daar wordt je toch meer betrokken met het reilen en zeilen van je kind.

Toen Lenne uit school kwam, liet hij me heel fier zien dat hij al een woordje kon schrijven: IK
Hij had zelf zijn plaats mogen kiezen in de klas en zit langs Jonas. Hij was blij dat hij weer met Milan en Tuur (van het tweede leerjaar) kon spelen. Die had hij een jaar niet gezien op de speelplaats natuurlijk.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Ja dat vond ik ook een aanpassing toen Fleur voor het eerst naar school ging!
Fleur had dan wel een heen-en-weer-boekje en naïef als ik was, dacht ik na de 1e schooldag, daar ook een hele uiteenzetting over de dag in terug te vinden : niet dus :-)

Wel de teksten van de liedjes die Fleur standaard weigerde voor me te zingen :-)

Kim

Anoniem zei

Ze hebben dat alle2 super gedaan !! Ik kan ni wachten om in het weekend de verhalen te horen..

Een "trots" tantje..

Evy zei

Ook hier was dat op 1 sept de grootste aanpassing: niet weten wat onze kleine spruit allemaal had uitgespookt... En omwille van het feit dat zijn taal nog niet op punt staat, begrepen we ook niet al te veel van zijn gebabbel...