17 apr 2007

handen in het haar


In plaats van nog een maand zorgeloos te genieten van mijn tijd met Roos, kan ik het niet helpen om al de hele tijd te denken aab het feit dat ik weldra terug moet gaan werken. Op zich vind ik het niet zo erg om terug te gaan, (alhoewel), ik weet alleen niet hoe ik het allemaal georganiseerd moet krijgen. Om 3.15 uur moet Lenne van school gehaald worden, Roos moet bijna voltijdse oppas krijgen, mijn poetsvrouw heeft vorige week gebeld dat ze niet meer kan terugkomen (na de dood van haar zoon een maand geleden), Mark die bijna elke avond afspraken heeft opstaan en zowieso een drukke job heeft. Pff, het angstzweet slaat uit bij de gedachte eraan. Ik zie het eerlijk gezegd niet echt zitten. Al honderd scenario's heb ik door mijn gedachten laten rollen, maar geen enkele die een beetje haalbaar is in mijn ogen. En dan heb ik het nog niet eens over het 'emotionele' aspect, MIJN kindje dat ik uit handen moet geven na zo een lange tijd onafscheidelijk te zijn geweest. Nee, niet echt plezierig, maar we slaan ons er wel door zeker.

Geen opmerkingen: