Vanmorgen toch even naar mijn werk gegaan, ik hou er niet van om alles 'plots' te laten vallen, noch om iemand anders op te zadelen met mijn werk. De meest dringende zaken hoop ik toch nog gedaan te krijgen. Zolang ik niets of niemand aanraak is het risico heel beperkt. Toch ga ik niets uitlokken en blijf ik volgende week mooi thuis. Namiddag nog snel een opmeting doen, want dat was ik ook al een week aan het inplannen. Daarna thuis in gang geschoten, alle beddegoed, handdoeken,... uitgekookt, vloeren etc. van onder tot boven met detol gepoetst..tot ik moest janken van de pijn, want zelfs met 2 paar handschoenen aan, doet het niet bepaald goed. Vergelijk het een beetje met brandwonden. Maar ja, het moet gebeuren. De kids daarna in bad gestoken en gedesinfecteerd met isobetadine. Het lijkt hier wel een ziekenhuis, alleen al die geur. Maar het begint duidelijk te beteren, de wonden zijn goed aan het minderen en er beginnen al mooi korstjes op te komen. Nu ga ik een beetje rusten, want door het hele gedoen zou ik bijna vergeten dat ik ook nog zwanger ben. Maar het lichtpuntje van de dag, dadelijk begint een nieuw seizoen van Grey's Anatomy, hmmm. Anderhalf uur genieten, zalig.